Watermunt Mentha aquatica

Naam

Er zijn twee verklaringen voor de naam. Mentha komt van het Griekse Menth, dochter van de watergod Cocytus, die door Hades, god van de onderwereld, bemind werd en door de jaloerse echtgenoot Persephone in een plant werd veranderd. Mentha kan ook afstammen van het Griekse Minths (iets riekend) en dat duidt op de geur van de plant. Aquatica betekent " water bewonend" .

Standplaats

Bodem: Zonnige tot licht beschaduwde plaatsen op natte, matig voedselarme tot voedselrijke, humeuze tot venige, zwak zure tot kalkhoudende grond. Ook op brakke bodem (vrijwel alle grondsoorten).

Groeiplaatsen: Waterkanten, moerassen (laagveenmoeras, verlandingsvegetaties en rietland), grasland (hooiland en blauwgrasland), zeeduinen (duinvalleien), ruigten, bossen (natte loofbossen) en grienden.

Kenmerken

30 tot 90 cm.

Overblijvend

Bloeimaanden: Juli, augustus en september.

Met ondergrondse uitlopers.

De stengels zijn opgericht of opstijgend. Ze vormen lange, bebladerde bovengrondse uitlopers.

De bladeren zijn vaak paars aangelopen. Ze zijn eirond tot langwerpig, gezaagd tot gekarteld en gesteeld. Ze verspreiden een sterke geur.

Bloemen: Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bovenste schijnkransen zijn opeengedrongen tot een compacte, min of meer bolvormige bloeiwijze. Daaronder zitten vaak nog 1 of 2 aparte schijnkransen en/of bloeiende zijtakjes in de bladoksels. De bloemen zijn meestal roze en 4 tot 7 mm lang. De meeldraden steken buiten de bloem. De kelk is buisvormig, 3 tot 5 mm lang en heeft 5 smal driehoekige tanden. Deze zijn langer dan breed, behaard en duidelijk generfd.

Culinair

Voor in de thee of begeleider bij andere kruiden.

Voor dessert of salades, dressing, sauzen en bij vlees en visgerechten.

Terug