Veldzuring Rumex acetosa

Naam

De Nederlandse naam zuring duidt op de zure smaak van de plant (door de aanwezigheid van oxaalzuur). Rumex is Latijn en betekent " werpspies" , hetgeen slaat op de bladvorm van een aantal soorten. Acetosa komt van het Latijnse acetum (azijn).

Standplaats

Bodem: Zonnige, soms licht beschaduwde plaatsen op matig vochtige tot natte, matig voedselrijke, niet te zwaar bemeste, meestal zwak zure, grazige grond.

Groeiplaatsen: Grasland (weiland, hooiland en grasvelden), bermen, bossen (open plaatsen in loofbossen en langs bospaden), waterkanten (beken, rivieren, vijvers, kanalen en sloten), kiezelbanken aan de kust, dijken en zeeduinen (duinweiland).

Kenmerken

50 tot 100 cm.

Overblijvend.

Bloeimaanden: Mei en juni.

Een penwortel. Worteldiepte 10 cm tot meer dan 1 meter.

De rechtopstaande stengels hebben een zure smaak.

De langwerpig-eironde bladeren zijn pijlvormig, breder dan die van Geoorde zuring. Ze zijn hoogstens tot 6 keer zo lang als breed en niet gekroesd, maar de bladrand is wel enigszins gegolfd. De naar beneden wijzende voetslippen zijn zelden in tween gespleten. De bovenste bladeren zijn stengelomvattend, de wortelbladeren zijn lang gesteeld. Ze zijn vaak rood aangelopen.

Bloemen: Eenslachtig. De bloemen groeien in een losse, slanke pluim. De pluimtakken zie je meestal alleen of voor een deel met 2 bij elkaar.

Culinair

De stengel heeft een rabarberachtige smaak.

De blaadjes kunnen in salades, pestos of stamppot.

Ook kun je er een mooie soep van maken.

Ook in een omelet is het lekker.

Net als spinazie bereiden is ook een optie.

Weetjes

Rijk aan vitamine c

Werd vroeger tegen scheurbuik gebruikt.

In de middeleeuwen verpakte men er boter in.

Terug