Akkerhoornbloem (cerastium arvense)

Naam

Cerastium komt van het Griekse ceras (hoorn), vanwege de als een hoorn uit de kelk stekende vrucht. Arvense betekent "op akkers groeiend". De Nederlandse naam Akkerhoornbloem is een onjuiste naam. De plant is namelijk niet in akkers te vinden. De soortaanduiding arvense kan behalve op bouwland namelijk ook op grasland betrekking hebben.

Standplaats

Bodem: Zonnige, open tot grazige plaatsen op droge, matig voedselarme tot matig voedselrijke, zwak zure tot vaak kalkrijke grond (zand, leem, lï¿½ss, mergel of zavel).

Groeiplaatsen: Bermen, grasland (grasvelden), langs spoorwegen (spoordijken), dijken, zeeduinen (grasland aan de binnenduinrand en tussen kruipwilg), rivierduinen (o.a. stuifplekken), muren, greppelkanten en braakliggende grond.

Kenmerken

De hoogte van de Akkerhoornbloem is 5 tot 30 cm. Hij is overblijvend, dat wil zeggen dat het een meerjarige plant is. De bloeimaanden zijn april t/m juli.

Worteldiepte tot 10 cm.

Stengels: De plant vormt grote plakkaten (zodevormend). De stengels (en bladen) zijn kort, afstaand behaard. Met opstijgende bloeistengels. De vegetatieve (niet bloeiende) scheuten liggen uitgespreid en wortelen op de knopen. De langwerpig-lancetvormige of lijn-lancetvormige bladen zijn vrij sterk behaard, maar niet viltig. Vaak met bosjes bladen in de bladoksels.

Bloemen: Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). Vaak is de bloei uitbundig. De enigszins klokvormige bloemen vormen samen ijle schermen met 5 tot 15 bloemen. Ze zijn 1,2 tot 2 cm in doorsnede. De diep uitgerande (diep 2-lobbige) kroonbladen zijn wit. De kelk en de bloemsteel zijn beklierd. Stijlen: 5. De bloeistelen staan in de oksels van blaadjes die van onderen met elkaar vergroeid zijn. De schutbladen hebben vliezige, gewimperde randen.

Culinair

De bloem kan in mindere mate worden genuttigd. Ze hebben geen bereiding nodig, bijvoorbeeld als decoratie in salades of op hoofdgerechten en desserts.

Terug