Hondsroos Rosa canina

Naam

Rosa is het Latijnse woord voor " roos" . De naam komt via het Griekse rodon van het Oud Perzische wurdo, waar het 'doornstruik' betekende. Canina betekent " van een hond" en slaat op de overtuiging van de oude Grieken dat deze roos hondenbeten genas. Plinius noemde de plant daarom Rosa canina (Hondsroos).

Standplaats

Bodem: Zonnige tot half beschaduwde plaatsen op vochtige tot droge, matig voedselrijke tot voedselrijke, zwak zure tot kalkrijke grond.

Groeiplaatsen: Hagen, bosranden, lichte loofbossen, bermen, struwelen, uiterwaarden, moerasbosranden, duinen (duinvalleien), hellingen, dijken en langs spoorwegen (spoorbermen).

Kenmerken

2 tot 3 meter.

Overblijvend.

Bloeimaanden: Juni en juli.

Meestal zonder wortelopslag.

De takken zijn meestal boogvormig, maar soms groeien ze meer rechtop. Op de takken groeien brede, haakvormig gekromde stekels.

De bladeren zijn 5- en 7-tallig. De deelblaadjes zijn langwerpig-eirond, enkel of dubbel gezaagd, niet of weinig glanzend, vaak iets blauwachtig en kaal tot dicht behaard. Klierharen ontbreken of ze groeien alleen aan de bladonderkant op de nerven. Bij wrijven ruik je geen appelgeur.

Bloemen: Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bloemen zijn zachtroze. De korte stijlen komen maar weinig buiten de bloemkroon uit. De kelkbladen zijn na de bloei teruggeslagen, en vallen af voordat de vrucht rijp is.

Vruchten: Een vlezige schijnvrucht. De bottels zijn oranjerood, zonder klieren

Culinair

Van de bottels kun je nadat je het zaad heb verwijdert allerlei producten maken zoals, jam, couli, gelei, smoothies enz.

Ook kun je het vlees drogen of vermalen voor in patisserie of andere gerechten.

Van het jonge blad kun je thee zetten en ook drogen om het te bewaren voor later in het jaar.

De bloesem kan gebruikt worden in salades of desserts, voor siropen of rozenbottelwater.

Weetje

De Egelantier lijkt op de hondsroos maar heeft kleine haartjes op bottel.

Terug